"Minus meg"har vore i veska mi i over to veker utan at eg har fått tid til å setja igang. Men no hadde eg tid: nesten 5 timar på toget heilt åleine! Ahhh....
Det første som overraska meg var at boka ikkje var på nynorsk! What!? Var det ikkje Ingelin Røssland, då? Jau, men på bokmål. Vel, det er jo heilt greitt. Eg kom over det.
Neste overrasking: Boka handlar om ei jente med eit sjukt hjarte. Ho må få transplantasjon! Dette hadde eg nett lese om (i "Mitt bankande hjarte" - kanskje eg skal skrive om den her?). Aha! Det er to ungdomsbøker om jenter som ventar på nytt hjarte denne hausten! OK. Eg kom over det.
Denne boka er god! Denne forteljinga er god!
Eg likar jammen meg godt at eg ikkje veit korleis det skal enda til slutt! Av og til (ja, ofte!) forstår ein tidleg korleis det kjem til å gå. Men ikkje i "Minus meg". Ingelin lurar meg! Det er mystisk og facinerande og pittelitt creepy. Heile boka lang.
Det handlar om Linda. Hjarte hennar stoppar midt i eit stup og det er berre sovidt at ho overlever. Det er ein mystisk gut som heiter Njål som klarar å starta hjarta att. Legane finn ein alvorleg hjartefeil og Linda kan døy om ho ikkje får eit nytt hjarte fort. Det er jo ei kjedeleg melding å få når du er sånn ca 13 år. Linda lagar seg eit prosjekt med mange gjeremål på ei liste. Mellom anna skal ho reisa til Rune, som ho er forelska i - og ordne opp i noko rot frå i sommar.
Njål blir med på turen. Njål og Linda på tur, ein tur som er heilt annleis enn noko anna eg har lese om. Kven søren er Njål?
Les folkens, les!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar