Hundre år av Herbjørg Wassmo

Ja, du må gjerne juble for meg : eg han nemlig lese ein vaksen roman igjen! (eg klappar megsjølv på skuldra) (men klappar endå meir for boka!)
Då eg var ung las eg "Huset med den blinde glassveranda" (Wassmo). Eg gråt og vart forferda og elska den! I vaksen alder har eg lese "Et glass melk, takk" (Wassmo). Den var aldeles grusom, og eg elska den!
Det er vondt å lese om overgrep, men ....det er akkurat som at dess verre innhaldet/handlinga er, di betre er bøkene? Har du opplevd det?
I "Hundre år" tek Herbjørg Wassmo oss med inn i ein historisk roman som er basert på hennar eigne formødre. Frå 1842, då oldemora vart fødd til 1942, då ho sjølv vart fødd. Hundre år!
Denne romanen er sterk og stor! Eg vart oppslukt både av kvinnene, dramatikken og ikkje minst det flotte språket!
Eg vil gjerne at du les den!
Kva du får?
KJÆRLEIK, FEST, SLIT, SORG, SINNE, GLEDE, SJØLVE LIVET!
Knallbra, folkens!