Sara er 14 år. Ho og familien har nettopp flytta til Asker frå Tromsø.
Det har skjedd noko. Noko med foreldrene. Det har skjedd eit eller anna, slik at dei måtte flytte frå Tromsø i all hast. Sara vart ikkje spurd. Ho vart "rykka opp med rota" frå det fine livet ho hadde. Ho vart riven vekk frå skulen, dansen, alle venene og ikkje minst besteveninna Siv.
I Asker finn ho seg ikkje til rette. Ho er redd for at ingen skal lika henne, og difor slepp ho heller ingen innpå seg. Ho tør ikkje begynna på dansing igjen, på grunn av nokre ekle jenter i klassen... Livet er slett ikkje lett lenger. Mor og Far er voldsomt opptekne av dei nye jobbane sine og av kvarandre. Storebroren går på vidaregåande og har nesten flytta inn i russebussen han er med på. Sara er usynleg....
Det einaste lyspunktet er Ivar. Ivar er 1 1/2 år gammal. Han bur i nabohuset. Sara er barnevakt for han fleire gonger i veka. Ho likar det. Ho hentar han i barnehagen, lagar mat og passar han om kveldane. Mia, mor til Ivar, er fin å prata med...av og til. Sara føler det slik, men det er kanskje fordi ho ikkje har nokon andre å prata med....
Sara drøymer seg inn i rolla som mor. Ho vil vera ei god mor som har tid til ungane sine og mannen sin. Og ho skal i allefall ikkje vera utru! Mia er utru, og flyttar ut. Sara må forhalde seg til Ivar sin pappa, Adam. Adam er snill og vakker. Sara blir forelska.
Ung jente (snart 15) forelska i vaksen mann (29). Dette er ikkje riktig!
Dette er ei lita bok, med eit stort og viktig tema.
Heldigvis snur Sara sin historie seg. Me likar jo at det går bra til slutt!? Eg likar det, i allefall! Eg sat att med ei god kjensle då siste sida var lest! Det er ikkje alltid.
Dette er nok ei jentebok.
Så les då, jenter! Eg anbefalar den!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar