Carla, min Carla : Ingeborg Arvola

Inghill er så kul!
Ho er tøff i trynet til tusen!
Ho er ei ekte heltinne. Men alle kan gjera feil, sjølv heltinnene...
Difor diggar eg ho! Jepp, Inghill is the man.
Ho er 11 år og tenker KUN på hest (nesten). Ho har så lyst på sin eigen! Tenk å ha sin eigen hest...
No har eg jo nevnt at Inghill er enormt kul, så det kjem ikkje som ei bombe at ho klarar å skaffa seg ein. Inghill sin hest. CARLA.
Juhuuu

Eg anar ingenting om korleis det er å vera i stall eller ta ridetimar og vera ein del av eit stallmiljø (eller vera utanfor stallmiljøet....). Men det fekk eg eit innblikk i i denne boka. I stallane er det futt og fart, viss me skal tru på Carla og Inghill! Det hadde eg ikkje forventa meg.
(Når ei bok gjev meg meir enn det eg forventar, er det supert, for eg har som oftast høge forventningar til kvar einaste bok eg byrjar å lesa!) Eg hadde fordommar. Eg trudde at alle hestebøker var snille, trege og milde, med kun enkle konflinkar (td at "det er for dyrt å ha hest, sa far" eller " du er så dårlig til å ri, sa Lene"....bla bla bla). Slik er det visst ikkje!

Sidan eg ikkje er glad i hestar, var det ekstra kjekt å bli oppslukt av hesteboka! Den er jo realistisk, jo! (trur eg...)
-Inghill som er hissig, tøff og gal. Diggbar
-Carla som er vanskeleg å tøyle ho og
Dette var action!
I tillegg fekk me ei bra historie om mobbing. Denne boka omhandlar vennskap på ein fin måte. Eg har lese bøker av Ingeborg Arvola før. Ho er flink. "Blod, snørr og tårer" har eg lese ofte! Den omhandlar barndom, ungdom, skilsmisse, omsorgsvikt på ein smidig og viktig måte. Og med humor!
Eg er imponert!
Koman! LES. Les Carla, min Carla! (og gjerne "Blod, snørr og tårer)