Jørgen Johan Gentoft har slått ein elev.
Jørgen er eigentleg engelsklærar, men etter at han slo den eleven, vart han forflytta til "Avdeling for konsekvenspedagogisk opplæring". Han skal vera assistent i speisalklassen inntil vidare. Han vert plassert til å jobba med Mikal. Mikal er 15 år gammal. Alle veit at Mikal er fæl. Han har slite ut mange assistentar. Spesialpedagogane orkar ikkje bruka tid ilag med Mikal.
Jørgen kjem litt skeivt ut med spesialpedagogane.
...men han kjem ikkje så verst ut av det med Mikal. Dei finn einslags måte å forstå kvarandre på.
Men kva er det med Mikal. Kvifor har han så mange blåmerker? Og kvifor er han så sløv?
Jørgen finn seg ikkje til rette i jobben. Han vert fortvila av å sjå den apatiske Mikal som makulerar ark dag ut og dag inn. Han finn ikkje tonen med kollegene. Med unntak av Pernilla. Ho er grei og smiler alltid til han. Men når han inviterar henne ut på ei øl, visar det seg at ho har ein sambuar.
Det bygger seg opp eit trykk i Jørgen.
Heile boka vart fyllt av dette trykket. Eg las så fort eg berre kunne, for eg hadde så lyst at alt skulle ordne seg, at alt skulle gå bra til slutt.
Men...eg vil ikkje røpa slutten. Nedtellinga er i gang.
Les, min venn!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar