Kirsebærsnø : Ingelin Røssland

Hadde det ikkje vore for at det var Ingelin Røssland som hadde skrive denne boka, hadde eg ikkje valgt den.  Tittelen er kjedelig (i mine øyre, verfall) og bildet på framsida er for vakkert til at eg blir freista...eller, kva skal eg sei? Boka ser kanskje for snill ut?
Men saken er:
1. eg DIGGAR Ingelin Røssland
2. eg hadde lese dei første kapitla gratis på nettet og var allereide hekta på boka FØR eg hadde sett den!

OG BOKA ER DIGGBAR!
Eg elskar den!
Den er ikkje så snill og enkel som den ser ut. nei.
Hovudperson er Cathrine. Ho er gift med Tom Ove. Dei har det ikkje strålande i lag.
Det går meir om meir opp for Cathrine at ho ikkje har det bra i ekteskapet sitt. Ho har brukt all sin energi på å gjera Tom Ove glad, og visa han sin kjærleik. Og så har ho missta seg sjølv litt på vegen. Og ektemannen (som er både snill og vakker), tek henne for gitt.
Det dukkar naturlegvis opp ein mann som ser henne. Som SER henne, slik som ho har lengta etter at Tom Ove skal sjå henne.

Det er ein kunst å skrive slik at den som les opplever spenningane mellom personane i boka, uten at det står noko om den. Det klarar Ingelin! Eg er så glad for at eg har lese  boka! Anbefalar alle (vaksne) å lesa den. Alle.
Den er lett å lesa. Og, det står skrive (!) på vakkert, vakkert nynorsk! JIPPI!
Eg gratulerar Røssland med (nok) ei knallgod bok (Som eg skulle ønskt var mykje lenger!)
Og så gratulerar eg megsjølv med å ha lese ein vaksenroman (kryss i taket) - det var ein svært god opplevelse, freistar til gjentaking!

LES KIRSEBÆRSNØ, FOLKENS!