Viridians blod Lene Kaaberbøl

Bok nummer 2 i serien VILLHEKS, som eg skreiv om i forrige månad
<3

Eg kan ikkje få nok av gode bøker på vakkert nynorsk!
Viridians blod er ei slik.
Dette er den enormt gode fortsetjinga av boka Eldprøva, og du bør lesa den før du les Viridians blod.

Det er rett inn i dramaet med ein gong: Clara er på helgebesøk hjå faren sin, då det kjem ein tårnfalk susande inn i rommet og på dramatisk vis leverar ein lapp til henne. Det er ein innkalling til eitslags møte. Det står kvar og kva tid ho skal møta opp, men ikkje kva det gjeld. Pang, me er igang!
Det viser seg at villheksa Shanaia er i trøbbel. Den vonde Kimæra har tatt barndomsheimen hennar og den einaste som kan hjelpa Shanaia, er Clara.
Clara vil ikkje. Ho er livredd for Kimæra og sikker på at ho manglar evnene som trengs for å seira. Clara sin aller beste ven, Oscar, har ingen hekseevner, men han blir denne gongen med inn i villverda der det onde kjempar mot det gode i klassisk stil. Clara får ei melding: HUGS VIRIDIAN! Ho veit ikkje kva det skal bety, men Katt og alt i villverda minnar henne stadig på denne Viridian.
Skrekk og gru, det er så bra! Her får me blodkunst og haifuglar og ein liten Ingentingen. Kamp på liv og død.
Clara er ei ekte heltinne!

I have one word:  JIPPI!